Babasan Hartina Sombong: Ngajajah Harti, Conto, Jeung Kumaha Ngalawanana

Hai guys! Urang ngobrol ngeunaan hiji hal anu urang sadayana sapatu sapatu dina kahirupan: kasombongan! Urang bakal ngajajah babasan ngeunaan kasombongan, ngabahas harti, conto, malah kumaha cara ngalawanna. Jadi, siap-siap pikeun ngagali leuwih jero kana sipat manusa ieu anu kadang-kadang ngaganggu urang sadayana. Urang bakal nyawang kana babasan sunda anu ngeunaan kasombongan. Urang bakal ngabahas harti paribasa, conto-conto, jalma anu ngabogaan sipat sombong, kumaha cara ngajauhan eta. Tong hariwang, urang bakal ngajelaskeun sadayana kalayan basajan jeung gampang dipikaharti.

Naon Hartina Sombong?

Sombong, dina basa saderhana, nyaéta sikep atawa karakter anu nunjukkeun rasa diri leuwih hade batan batur. Ieu téh lain ngan ukur ngarasa leuwih pinter, leuwih beunghar, atawa leuwih gagah, tapi ogé nganyatakeunana kalayan sikep anu ngahina atawa nganggap enteng jalma séjén. Urang sadayana boga potensi pikeun sombong, tapi kumaha urang nungkulanana anu penting. Kasombongan bisa mangrupa hiji sipat anu ngandung sindiran jeung bisa ngaruksak hubungan sosial urang. Janten, penting pisan pikeun urang ngarti kana harti jeung ciri kasombongan.

Sok urang tingali leuwih jero. Kasombongan téh lain ngan saukur ngarasa bangga kana naon anu dipiboga, tapi leuwih kana kumaha urang nganyatakeunana. Contona, urang meunang hadiah, éta mah wajar lamun urang ngarasa bungah. Tapi, lamun urang ngobrolkeun hadiah éta ka jalma séjén kalayan nada anu ngahina atawa nganggap enteng usaha batur, éta nu disebut sombong. Babasan jeung paribasa Sunda ngeunaan kasombongan mindeng ngagambarkeun kumaha bahaya jeung gorengna sifat ieu dina kahirupan urang. Janten, ngarti kana harti kasombongan mangrupikeun léngkah kahiji pikeun urang ngahindaranana.

Urang kudu nyaho yen kasombongan teh lain ngan saukur ngeunaan harta banda atawa kamampuh. Eta ogé bisa ngeunaan kumaha urang mikir ngeunaan diri urang sorangan. Contona, urang ngarasa urang leuwih pinter batan batur, eta geus kaasup kana kasombongan. Atawa, urang sok nganggap remeh jalma séjén kusabab status sosialna, eta ogé kaasup kana kasombongan. Ku kituna, penting pisan pikeun urang sadar diri jeung ngontrol sikep urang, sangkan henteu kajongklok kana kasombongan.

Conto Babasan ngeunaan Sombong

Sunda euyeuh ku babasan jeung paribasa anu ngeunaan sagala rupa aspek kahirupan, kaasup kasombongan. Babasan jeung paribasa ieu ngandung harti anu jero ngeunaan kumaha urang kudu hirup, ngahindaran kasombongan, jeung ngajaga hubungan anu hade jeung batur. Contona, aya babasan anu nyebutkeun “ulah ngukur baju ku awak sorangan”. Ieu téh ngandung harti yén urang ulah nganggap diri urang pangalusna, sabab unggal jalma boga kamampuh jeung kaunggulanana séwang-séwangan. Atawa, aya paribasa “kudu handap asor”, anu ngajarkeun urang kudu rendah hate jeung ngahargaan jalma séjén, sanajan aranjeunna béda ti urang.

Conto babasan séjén anu ngeunaan kasombongan nyaéta “gede hulu”. Ieu ngagambarkeun jalma anu sombong, sok ngarasa diri penting, jeung sok nganggap remeh jalma séjén. Aya ogé paribasa “ulah ngagungkeun diri”, anu ngajarkeun urang ulah bangga teuing kana naon anu dipiboga, sabab sagala rupa téh titipan ti Gusti. Babasan jeung paribasa ieu téh lain ngan ukur kecap-kecap, tapi mangrupikeun nasehat jeung pituduh pikeun kahirupan urang, sangkan urang bisa hirup leuwih hade jeung saling ngahargaan.

Salian ti eta, aya oge babasan anu ngarujuk kana jalma anu sok ngobrolkeun kamampuhna atawa harta banda na. Contona, “teuing ku kieu, teuing ku kitu”, anu ngagambarkeun jalma anu sok ngagungkeun diri jeung sok ngobrolkeun naon anu dipiboga. Ieu téh penting pikeun urang sadar, sabab kasombongan téh bisa ngaruksak hubungan sosial urang. Ku kituna, urang kudu diajar pikeun ngendalikeun diri jeung ngajauhan sipat-sipat anu bisa nyababkeun kasombongan.

Ciri-ciri Jalma Sombong

Jalma anu sombong mibanda ciri-ciri anu gampang dipikawanoh. Anu kahiji, maranéhna mindeng ngarasa diri leuwih hade ti batur. Aranjeunna sok ngabandingkeun diri jeung jalma séjén, jeung biasana mah sok nganggap diri leuwih unggul. Ieu sipat ngabalukarkeun aranjeunna sok ngahina atawa nganggap enteng jalma séjén. Ciri anu kadua nyaéta, aranjeunna sok resep ngobrolkeun kamampuh atawa harta bandana. Aranjeunna hayang jalma séjén nyaho naon anu dipiboga, sanajan éta teu dipénta. Ieu téh salah sahiji cara pikeun nunjukkeun kasombonganana.

Salajengna, jalma anu sombong mindeng henteu daék nampa kritik. Maranéhna ngarasa yén aranjeunna sampurna, jadi teu perlu aya anu ngritik. Lamun aya jalma anu mere kritik, aranjeunna bakal ngabantah atawa malah ngamuk. Ieu téh mangrupikeun tanda yén aranjeunna henteu daék ngakuan kalemahan diri. Ciri séjénna nyaéta, jalma anu sombong mindeng henteu daék ngahargaan usaha jalma séjén. Aranjeunna nganggap yén kamampuhna sorangan anu pangsaéna, jeung henteu ngahargaan kontribusi batur. Ieu téh bisa ngaruksak hubungan sosial jeung ngajadikeun jalma séjén henteu resep deukeut ka aranjeunna.

Kumaha urang ngahindaran jadi jalma anu sombong? Kahiji, urang kudu sadar diri. Urang kudu ngaku yén urang téh lain sampurna, jeung urang boga kalemahan. Kadua, urang kudu diajar pikeun ngahargaan usaha jalma séjén. Sanajan urang boga kamampuh anu leuwih, urang kudu inget yén unggal jalma boga kamampuh jeung kaunggulanana séwang-séwangan. Katilu, urang kudu daék nampa kritik. Kritik téh lain musuh, tapi pituduh pikeun urang jadi leuwih hade. Ku kituna, ngajauhan ciri-ciri ieu mangrupakeun léngkah penting dina ngembangkeun diri jeung ngajaga hubungan sosial anu hade.

Akibat Sipat Sombong

Kasombongan miboga akibat anu teu saé dina kahirupan urang. Dina kahirupan sosial, kasombongan bisa ngajauhkeun urang ti jalma séjén. Jalma anu sombong mindeng dipikaresep ku batur. Aranjeunna bisa jadi teu boga babaturan deukeut, sabab jalma séjén henteu resep lamun dihina atawa dianggap enteng. Salian ti éta, kasombongan bisa ngaruksak hubungan jeung kulawarga jeung batur deukeut. Contona, lamun urang sok nganggap enteng paménta atawa parasaan kulawarga, hubungan urang bisa jadi rengat.

Dina widang karir, kasombongan ogé bisa jadi halangan. Jalma anu sombong mindeng henteu daék diajar ti jalma séjén. Aranjeunna ngarasa yén aranjeunna geus nyaho sagalana, jadi henteu daék narima pangaweruh atawa pangalaman ti batur. Ieu bisa ngajadikeun aranjeunna henteu kamajuan dina karirna. Salian ti éta, kasombongan bisa nyababkeun konflik jeung kolega. Jalma anu sombong mindeng nganggap enteng gawé batur, jeung sok hayang meunang sorangan. Ieu bisa ngakibatkeun lingkungan gawé anu teu harmonis.

Akibat séjén tina kasombongan nyaéta, urang bisa leungit kasempetan. Urang bisa jadi teu daék narima bantuan ti batur, sabab urang ngarasa urang bisa nyalira. Urang ogé bisa leungit kasempetan pikeun diajar hal anyar, sabab urang ngarasa urang geus nyaho sagalana. Janten, penting pisan pikeun urang ngahindaran kasombongan, sangkan urang bisa hirup leuwih hade jeung meunangkeun kasempetan anu leuwih lega.

Kumaha Ngalawan Sipat Sombong

Ngungkulan kasombongan merlukeun usaha jeung kasadaran diri. Kahiji, urang kudu ngarti yén kasombongan téh teu saé. Urang kudu sadar kana dampak negatif anu bisa ditimbulkeun ku kasombongan dina kahirupan urang. Kadua, urang kudu diajar pikeun ngahargaan jalma séjén. Urang kudu inget yén unggal jalma boga kamampuh jeung kaunggulanana séwang-séwangan. Urang kudu diajar pikeun ngadéngékeun jalma séjén, jeung ngahargaan pandangan maranéhna.

Salajengna, urang kudu diajar pikeun nampa kritik. Kritik téh lain musuh, tapi pituduh pikeun urang jadi leuwih hade. Urang kudu daék narima kritik, jeung ngagunakeunana pikeun ningkatkeun diri urang. Saterusna, urang kudu diajar pikeun rendah hate. Urang kudu inget yén sagala rupa téh titipan ti Gusti, jeung urang teu kudu bangga teuing kana naon anu dipiboga. Urang kudu diajar pikeun silih tulungan jeung ngabantosan jalma séjén.

Kumaha urang bisa ngalakukeunana? Urang bisa mimitian ku cara ngarobah pola pikir urang. Urang kudu mikir yén urang téh lain sampurna, jeung urang kudu diajar terus-terusan. Urang ogé bisa mimitian ku cara ngajauhan jalma-jalma anu sombong. Ku cara kitu, urang bisa diajar tina pangalaman maranéhna, jeung ngahindaran kasalahan anu sarua. Salian ti éta, urang bisa ngalatih diri pikeun bersyukur. Bersyukur bisa mantuan urang ngurangan kasombongan, sabab urang bakal leuwih ngahargaan naon anu dipiboga.

Kasimpulan

Kasombongan téh mangrupikeun sipat anu bisa ngaruksak hubungan sosial jeung ngahalangan kahirupan urang. Ku ngarti kana harti kasombongan, conto, ciri-ciri jalma anu sombong, jeung akibatna, urang bisa diajar pikeun ngahindaranana. Urang kudu mimitian ku cara ngarobah pola pikir urang, ngahargaan jalma séjén, nampa kritik, jeung rendah hate. Muga-muga artikel ieu tiasa janten pituduh pikeun urang sadayana dina kahirupan, sangkan urang tiasa hirup leuwih hade jeung saling ngahargaan. Janten, hayu urang ngajauhan kasombongan, sarta ngembangkeun diri urang jadi jalma anu leuwih hade.